สี่สิบหก

แสงแดดที่สาดส่องเข้ามาในห้องอาหารนั้นสว่างจ้าและรุกล้ำเกินไป ฉันนั่งในที่ประจำของตัวเอง สองมือโอบแก้วน้ำส้มที่ความเย็นจางหายไปนานแล้ว เจมส์นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม กำลังเลื่อนดูอะไรบางอย่างในโทรศัพท์ คิ้วของเขาขมวดเข้าหากันด้วยความเคร่งขรึมจริงจังที่ดูเหมือนจะสวมติดตัวราวกับเป็นผิวหนังชั้นที่สอง

ฉันพยาย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ